См. также в других словарях:
bubek — m III, DB. bubekbka, N. bubekbkiem; lm M. bubekbki, DB. bubekbków pot. lekcew. «ktoś niepoważny, mało wart, lecz zwykle mający wygórowane mniemanie o sobie; laluś» Nadęty, pyszałkowaty, zarozumiały bubek. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
